8 Mart 2012

Tek Kişilik Şehir / Tiyatro

Bu sefer yazıma başlarken kadrodakilerin isimlerini paylaşmıyorum..Sanırım böyle daha iyi olacak...
Bugün paylaşacağım oyun Tek Kişilik Şehir.. Tiyatro salonuna ilk girdiğimizde boş bir sahne yerine bir lokantada yemek yiyen insanlar karşılıyor seyirciyi. Daha oyun başlamadan 3 tane oyuncunun yemek yemesini seyrediyorsunuz. Ancak bunun vermek istediği bir mesajı vardır diyerek biraz daha dikkatli baktığımda masaların tek kişilik olduğunu fark ettim. Tek sandalye olan masalarda 3 tek kişi birbirine sırtını dönmüş yemek yiyiorlardı. Ne kadar acıklı... Tek başına yemek yemekten nefret eden biri olarak oyunun vermek istediği ön mesajı almış olduğuma karar kıldım:) Vee oyun başladı...
Oyunda bir adam internette tanıştığı bir kadınla buluşmak için bir gökdelenin altındaki lokantaya geliyor ve laptopuyla onu beklerken garsonla konuşmaya başlıyor.. Adam tek kişi yaşayanlardan biri.. Bir yatırımcı ve herşeyi bilgisayar üstünden yapıyor..Kimseyle doğru dürüst iletişimi olmadığı için garsonun onunla ilgilenmesi ve konuşması hoşuna gidiyor ve insana hasret kalmış bu adam konuşmanın tadını algılayıp garsonun biraz daha yanında kalması için herşeyi yapıyor.. Bu arada yapılan konuşmalarda yine insanın yalnızlaşması bazen uç noktalarda olmasına rağmen normal birşey gibi anlatılarak dikkat çekilmeye çalışılıyor.. Daha sonra da buluşmak istenilen kız geliyor ve onun yalnızığı daha beter:) Bu yalnızlıklar çoğunlukla komik sonlara yaklaştıkça daha duygusal bir şekilde irdeleniyor.. Oyunun sonundaki görsel efektler adeta bir film seyrediyormuşuz gibi hissettirdi. En sondaki fotoğraf da bunu gösteriyor. Dekor çok güseldi oyun çok güzeldi oyuncular da çok başarılıydı..Tam vay be diyip çıkacaktım ki garson kızın en sonunda gözüme sokarak verdiği mesajlar oyunu basitleştirdi. Yalnız kalmayın halinize şükredin yağmurda yürüyün mutlu olun muhabbetleri beni çok sıktı.. Şu maillerde gelen hayatı sevin günü yaşayın mesajları gibiydi ki bu oyunun zaten bu konuşmaya gereksinimi yoktu. Herkes mesajı almıştı zaten.. O yüzden çok mutlu ayrılamadım.. Kaliteli bir oyun basit bir konuşmayla sonlandı. Son çok önemli:) İyi seyirler..

4 yorum:

  1. bu oyunun bende yeri ayrıdır, 29 Aralık 2007'de izlemiştim, bunu hatırlayacak kadar ayrı yani :)
    Tek Kişilik Şehir bu sezon Ankara'da çok kısa bir süre oynadı sanırım ama anladığım kadarıyla sen Ankaralı değilsin :)
    eğer değilsen, çok güzel turne oyunları yakalamışsın inan ki :)
    ben çok sevmiştim bu oyunu, anlatmak istedikleri aslında çok acı bir durumdu ama bunu en keyifli şekilde sunmuşlardı seyirciye, sonunu o kadar ayrıntılı hatırlamıyorum ama cidden ben de hoşlanmıyorum bu insanın gözüne sokma durumlarından :)

    YanıtlaSil
  2. Ankara' da değilim şu an ama şehrimde devam ettiriyorum bu sene. bekleye bekleye sonunda açıldı ve hakikaten çok güzel oyunlar geldi. etkileyici bir oyundu ama en sonunda garson kadın çıkıp hayatını yaşa anı yaşa nutku çekiyordu seyircilerin arasına girip filan. tarihini hatırladıysan muhakkak hatırlarsın:) olsun o kadar kusur kadı kızında da olur güzeldi oyun yine de

    YanıtlaSil
  3. Zamanını hatırlamamakla beraber turneye geldiği zaman gitmiştim. Oyun güzel mesajlar güzel ama son kısmını ben de hatırlıyorum. Sonlar çok önemlidir. Aklınızda her zaman yer eder.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet güzel bir oyunu sonundaki bir kaç dakikayla yarı yarıya düşürdüler bence

      Sil

Her türlü soru, eleştiri, isteğinizi, görüşünüzü lütfen hakaret içermeyen cümlelerle yazın. Seve seve hepsine cevap veriyorum...